W serii "Poza Kulturową Oczywistością" ukazała się książka Paweł Rudnicki, "Kto jak nie my? Wspólnota i działanie na Dworcu Głównym we Wrocławiu" (marzec-kwiecień 2022).

 

Fragment książki przeczytać można TUTAJ.

 

[fragment wstępu]
„Dlaczego Ty nie nagrywasz?” – to zdanie usłyszałem od Marii, mojej byłej studentki. Wypowiedziała je w Café Dialog1 na dworcu Wrocław Główny. Był 16 marca 2022 r., środa, trzeci tydzień od wybuchu w pełni wymiarowej, masowej wojny Rosji przeciw Ukrainie. Był to mój kolejny wolontariacki dyżur na Głównym, a przypadkowe spo-tkanie okazało się dla mnie bardzo ważne. Zapisałem usłyszane zdanie w notesie wraz z datą, bo chociaż nosiłem się z zamiarem badania pracy wolontariackiej od pierwszej chwili, gdy pojawiłem się na Dworcu Głównym, to nie wiedziałem, czy mogę i czy powinienem zacząć badanie dokumentujące pracę wolontariacką na dworcu. To spotkanie było kluczowe dla zmiany perspektywy i podjęcia działania. Idąc na wrocławski Dworzec Główny, jako wolontariusz, przede wszystkim chciałem pomagać osobom uchodzącym przed wojną w Ukrainie, ale jako badacz wiedziałem, że powinienem zacząć badanie interwencyjne, dokumentujące fenomen pracy wolontariuszy i wolontariuszek. Nie umiałem jednak podjąć decyzji czy powinienem badać / kiedy rozpocząć badanie, bo imperatywem było pomaganie.


[fragmenty recenzji] 
Z zadowoleniem odnotowuję powstanie książki o pracy woluntarystycznej napisanej przez uczestnika badanego zjawiska, a zarazem naukowca. Choć stosowanie obserwacji uczestniczącej w badaniach terenowych jest uznaną metodą, wciąż w nauce pokutuje przekonanie, że prawdziwy naukowiec czy naukowczyni nie powinien mieszać pracy naukowej z zaangażowaniem aktywistycznym. Książka Kto, jak nie my? jest dowodem na to, że choć wątpliwości wciąż są odczuwane […] zaangażowanie aparatu naukowego w pracy wolontaryjnej na rzecz innych jest z pożytkiem zarówno dla aktywizmu społecznego, jak i dla nauki. […] Również poprawność metodologiczną recenzowanej pracy oceniam jako wyróżniającą się m.in. ze względu na świadomość etyczną Autora oraz bezkompromisową postawę otwartego informowania o swoich zamiarach dokumentowania i badania wydarzeń. Fragment recenzji dr hab. Galii Chimiak, prof. IFiS PAN


Interesującym metodologicznie posunięciem jest tu taki układ pracy, w której głębia empiryczna materiału terenowego poddana jest w ramach paradygmatu interpretatywnego saturacji przez pryzmat interdyscyplinarnych, wielokontekstowych analiz, gdzie autor korzysta z dorobku pedagogiki, socjologii, antropologii kulturowej czy nauk o polityce. […] Cennym metodologicznym doświadczeniem „od kuchni” dzieli się z nami autor pisząc, iż miał wątpliwości co do momentu, kiedy i czy w ogóle podjąć decyzję o rozpoczęciu badań (i bardzo dobrze, że jednak ją podjął!), jako że jego priorytetem było niesienie pomocy. Oto bowiem to swoiste „rozdarcie” ról okazało się jednakowoż najcenniejszym jego statusem „bycia pomiędzy”: uczestnikiem a rejestratorem działań, doświadczeń i aktywności zachodzących w przestrzeni wrocławskiego dworca w pierwszych dniach po inwazji rosyjskiej na Ukrainę i spontanicznej, oddolnej reakcji pomocowej polskiego społeczeństwa.

Fragment recenzji dr hab. Justyny Pilarskiej 

 

Podcasty badawcze z wywiadami, które wykorzystane zostały przy pisaniu książki:

Książka dostępna jest w sprzedaży, a zamówienia można składać na adres: wydawnictwo@dsw.edu.pl.


Więcej o konkursie pod linkiem.

 

Czytaj więcej